Sevgili günlük, Sana da hiç soramıyorum; naber, nasılsın? Var mı hayatında birileri (benim dışımda), bu kadar parçalı olmak nasıl bir duygu? Yanlış anlama, kendimi çok bütünlüklü bulduğumdan değil, senin sayfa sayfa bölünmüşlüğünün bu kadar aşikar oluşundan. Yoksa sana yazmak, kendi parçalarımı aşikar mı kılıyor? Böyle anlamların mı var acaba? Bir ara terapistime sorayım. Ben iyiyim, sana yazamadım bir süre; belki kendimi bütünlüklü tutmaya çalışma refleksimdendir. … Okumaya devam et Sıdıka Geceleri Dondurma Yiyor